تاب آوری احساسی قسمت اول
اگه این مهارتو نداشته باشیم در مواقع سختی و استرس زا خودتون رو میبازین. هفته ها و ماه ها حتی سال ها طول میکشه تا از این بحران عبور کنین!
باید خودتونو جمع و جور کینن!
تاب آوری : فرایند پذیرش ، مقابه و سازگاری موفقیت آمیز در برابر شرایط چالش برانگیز زندگی. مثل درختی که توی طوفان خم میشه ولی نمیشکنه یا حتی فراتر!
مهارت مثل ماهیچه میمونه هر چه تمرین بیشتر بیشتر باشه ماهیچه قوی تر میشه !
قدم اول : آگاهی ، چرا این شرایط ما رو بهم میریزه باید علتشو بفهمیم؟! مکانیزم بقا : خودمونو حفظ کنیم. مثل : بیکار شدن ، تصادف کردن و...
ما نیاز به قطعیت نسبت به شرایط آینده داریم. و مغز میخواد روی شرایط کنترلشو حفظ کنه و میخواد الگو درست کنه. چون نمیدونیم یا پیش بینی مغز استباه از آب در میاد پس استرس میگیریم. باید بدونیم اینا در این شرایط طبیعی هستن!
قدم دوم : پذیرش این شرایط!
تکنیک ها
تکنیک اول : تمرکز روی اینکه چه چیز هایی تحت کنترل ما هستن؟ یه سری ها خارج از کنترل ما هستن.
بیکار میشم؟ بجاش باید یادگرفتن مهارتی توی حوزه کاریمون. که احساس قدرت میده بهمون
تمرین: ابر ذهنی چه چیزی الان قابل پیش بینی نیست و بهتون استرس میده بنوسید و هرچی مربوط به اونه بعد بنویسید کدوم در کنترل من هست کدوم نیست بعد یه ابر دیگه تمام موارد تحت کنترل تون رو وارد اون کنین و سعی کنین روی اینها تمرکز کنین.
از اون اتفاق نتیجه گرفتم : اون اتفاق تحت کنترل من نبود.
رعایت نکات موقع آشپزی بعد بیمه کردن لوازم خونه
تکنیک دوم : به شرایط برچسب نزنین! فاجعه ، بد ، افتضاح / مثبت اندیش باشیم.
برچسب زدن روی احساستون نسبت به شرایط احساس مستقیم داره.
از دست دادن شغل : فرصت یا فاجعه؟
تمرین: برچسب به شرایط نزنین و از عبارت های یک کلمه ای خودداری کنین.
تمرین : از دل اتفاقات ناگوار نکته مثبت بکشید بیرون!
نکته : وقتی برچسب میزنین از خودمون فرصت دبدن کامل اون اتفاق رو میگیریم حتی اگه اون برچسب ها خوب باشن.
داستان پیرمرد ؛ خوب یا بد نمیشه گفت :)