امروز یکی از آشنایان فوت کرده، همه میگن خودشو انداخت توی چشم مردم، همه میگن چقدر درآمد داره، منم حواسم باشه که کارهایی نکنم که بیفتم توی چشم، از بچه‌های خاله م یاد بگیرم همه کار میکنن اما پمهان کار هستن کسی نمی‌فهمه
۲۷ اسفند ۰۲ ، ۱۶:۳۰
امروز یکی از آشنایان فوت کرده، همه میگن خودشو انداخت توی چشم مردم، همه میگن چقدر درآمد داره، منم حواسم باشه که کارهایی نکنم که بیفتم توی چشم، از بچه‌های خاله م یاد بگیرم همه کار میکنن اما پمهان کار هستن کسی نمی‌فهمه
امروز فکر کردم دیدم چون نمی‌رسم یا حوصله کتاب متنی ندارم، کتاب صوتی باید گوش کنم، حالا که اشتراک طاقچه دارم از این اشتراک گوش کنم ببینم اشتراک به صرفه تره یا خرید تکی کتاب های صوتی از طاقچه و فیدیبو.
با فکر خودم و مشورت خانواده، تصمیم بر این شد اول شغل دومم رو جدی دنبال کنم، بعد میتونم دنبال آرزوهای دیگه ام برم مثل دکتری گرفتن و ماشین و .... پس تا چندین سال دیگه به یه درآمد خوب برسم بعد میریم دنبال علم!
الان که باز فکر کردم دیدم باید آرزوهام رو باز بنویسم تا امید به زندگی داشته باشم و براشون تلاش کنم، در کمال تعجب دیدم من که آرزوهای زیادی ندارم!
آرزوها (اهداف)
یه اخلاق خیلی خوب که خواهر کوچیکم داره اینکه درس هایی که میخونه مثلا کتاب مطالعات رو ریز به ریز میخونه با تمام جزئیاتش، با اینکه سوال نمی‌نویسه اما هر سوالی که بپرسی بلده! این اخلاق رو یکی از بلاگرهای دیگه هم داشت، که از تمام جلسات دانشگاه جزوه می‌نوشت و طوری هم می‌نوشت که ساده و واضح و کامل باشه که اگه فرد دیگه ای هم اونو میخوند بتونه یاد بگیره.
منم باید برای جزوه فتوشاپم همین کار رو انجام بدم.
می‌خوام باز امسال اشتراک طاقچه بگیرم، می‌خوام قول بدم به خودم که حداقل ماهی یک کتاب بخونم، اگه نخوندم دیگه حق خرید اشتراک نداری. قانون حذف و اضافه رو رعایت کردم، 1. از خیلی از کانال هایی که بدردم نمی‌خورد لفت دادم 2. اینستا نمیرم 3. توییتر ندارم 4. فیلم و سریال هم که نمیبینم، پس وقت دارم روزی 30 دقیقه کتاب بخونم!