نامه ای به من 5 سال آینده (1406):
من همین لحظه روز هام رو نمیدونم چطوری میگذرونم؟ یا با فیلم و سریال یا توی تلگرام و اینستا یا توییتر و یوتیوب! و سایت های خبری! حالم از این سبک زندگی بهم میخوره دیگه، دانشجو ام و احساس بیسوادی میکنم نه مقاله ای نه مهارتی! تابستون پارسال دنبال فتوشاپ بودم و تابستون امسال دارم زبانم رو تقویت میکنم، دلم میخواد روزی 5 ساعت رو برای زبان وقت بزام اما حداکثر 40 دقیقه میشه! دلم میخواد 5 سال دیگه اینطور سبک زندگی داشته باشم و این اتفاقات رو رقم بزنم!.
یک. شبکه های اجتماعی: اول از همه برای اینکه چیزی رو جایگزین کنم باید حذف کنم، چه چیز هایی؟ فیلم و سریال، اخبار، اینستاگرام، توییتر، سایت های خبری و یوتیوب رو! البته تلگرام رو فقط برای زبانم دارم دیگه هیچ کانال دیگه ای ندارم، خب وقت استراحتم رو چکار کنم؟ وقت استراحتم زبانم رو میخونم به صورت آفلاین، اگه باز هم وقت اضافه آوردم وبلاگ میخونم البته فعلا یه وبلاگ هست که خیلی واجبه اونو میخونم و نکاتش رو یادداشت میکنم، فیلم و سریال هیچ فایده ای برام نداره ولی وبلاگ نکات جالب و جدیدی یاد میگیرم، میدونی؟
دو. کار و درس خوندن: باید برای سخت کوش بودنم اول از همه سحر خیز بشم، باید خیلی تلاش کنم مثل اون توی سریال آفتاب زندگی من و خب من خیلی کم درس میخونم و کار میکنم شاید این اصطلاح خوب نباشه اما باید معتاد کار بشم، میدونی؟ میخوام از هفته ای 7 ساعت برسم به هفته ای 80 ساعت یعنی روزی 11.5 ساعت تقریبا و بیشتر، برای اینکار باید حواسم به اطرافم باشه به دوستام به محیطم، اگه دانشگاه حضوری شد دیگه نمیخوام روزها و به خصوص شب هام رو با بچه های خوابگاه به بطالت بگذرونم، از این به بعد به شب ها هم به منزله روز نگاه میکنم و فرقی به حالم نداره من کارمو انجام میدم، میرم کتابخونه اگه هم نشد و حالش نبود میرم بیرون فکر میکنم و یادداشت میکنم، میدونی من خیلی کم فکر میکنم باید بیشتر فکر کنم در مورد همه چیز بیشتر در مورد حال و آینده کمی هم گذشته. میدونی هدف زندگیم اینکه که بهترین استفاده رو از کنم چون یه بار عمر میکنم دیگه راه جبران نیست میخوام هر لحظشو مهمترین کارمو به بهترین شکل انجام بدم، باید بهترین رتبه رو توی بهترین رشته به دست بیارم.
سه. سبک زندگی و آخرت: به قول کنکوری ها خودم رو درگیر حاشیه نکنم (سیاست، اخبار و حواسم به فضای مجازیم باشه)، باید حواسم باشه چیزی به اسم احساست یا عشق فعلا نداشته باشم حداقل تا 30 سالگی! کارهای مهمه تری دارم میدونی؟ نمیخوام حواسم پرت شه. و باید یه نگاهی هم به اون دنیا انداخت نه؟ ریسکه اگه همش حواسمون اینجا باشه، میدونی؟ باید یه برنامه ای هم برای اونجا داشته باشیم، برای کجا؟ برای «ابد» آره من به اون دنیا و این حرفها میگم ابد، شما فکر کن بعد از مرگ دیگه زمان یه چیز بی معنی چون اونجا همیشه هست و هیچ موقع تموم نمیشه، میدونی؟ همیشه هست، هست، هست و هست، بخاطر همین تصمیم گرفتم برای هر سالم یه برچسب برای ابد، داشته باشم امسالم برای نقشه شیطانی هایم، سال آینده برای ترک غیب سال بعدش ترک تهمت، سال بعدش ترک سخن چینی، سال بعدش ترک کم فروشی توی شغلم، میدونی؟ احساس میکنم اگه برای هر کدوم یک سال وقت بزارم راحت تر میشه انجامش داد خب من 20 سال وقت دارم اما اینها برای 5 سال آیندس، 5 سال دیگه دوباره بقیشو میگم :)، در آخر سعی کنم اینو یادم باشه: یه نفر میگف
یه نفر میگفت: «که من زیاد فیلم و سریال میبینم بخاطر اینکه خیلی درس ازشون میگیرم».
آیا قبلا از این درس ها نداشتم؟ آیا واقعا تاثیر گذار هستند توی زندگی ما یه صرفا هیجان هستن یا چیزی شبیه اون؟ حواسمون باشه به بهانه یادگیری (فیلم و شبکه های اجتماعی و وبلاگ) خیلی چیز های دیگه که رو که بلدیم و داریم رو از دست ندیم و بهشون پایبند باشیم و همین دانایی رو عمل کنیم نه اینکه توی انبوهی از دانسته های (بعضا مشابه) غرق بشیم.