ببین باید کارهاتو زودتر انجام بدی و به عقب نندازی یا نگی حالا انجام میدم وقت هست شایدم وقت داشته باشی اما مریض باشی یا حالت خوب نباشه (مثلا در درد و فلان)
ببین باید کارهاتو زودتر انجام بدی و به عقب نندازی یا نگی حالا انجام میدم وقت هست شایدم وقت داشته باشی اما مریض باشی یا حالت خوب نباشه (مثلا در درد و فلان)
یه کلیپ دیدم توی یکی از کانالا یه آقاهه اینا رو گفت قشنگ بود: «توی این دنیا آمدی برای رشد و پذیرش رنج رشد، رشد بدون رنج نداریم یه وزنه 400 کیلویی میخوای بلند کنی باید 2 سال تمرین کنی و عرق بریزی بنابراین: ازدواج بهتون نشون میده دنیا جای سختیه! چون یه عالمه مسئولیت یه عالمه، تعهد، یه عالمه رفتار های مورد نیاز میخواد.
میخوای آدم حسابی بشی؟ باید رشد کنی، میخوای رشد کنی؟ باید رنج بکشی.
دیشب که داشتم یه نگاهی به اینستاگرامم میکردم پیج ها رو میگشتم یه پیج دیدم که داشتن با هم زبان انگلیسی توی سطح متوسط کار میکردن، بعد فهمیدم که من که دارم زبان میخونم لطف به خودم نیست بلکه وظیفه ام هست و اگه تا 2 یا 3 سال دیگه به سطح متوسط نرسم بیسواد عالمم :| (راستی بعد به این فکر کردم که یا اینا افراد تحصیل کرده اند یا کلا سطح درک و فهم تهرانی ها یا مرکز استان ها (به جز چند تا) از شهرستانی ها بیشتره :(
نامه ای به من 5 سال آینده (1406):
من همین لحظه روز هام رو نمیدونم چطوری میگذرونم؟ یا با فیلم و سریال یا توی تلگرام و اینستا یا توییتر و یوتیوب! و سایت های خبری! حالم از این سبک زندگی بهم میخوره دیگه، دانشجو ام و احساس بیسوادی میکنم نه مقاله ای نه مهارتی! تابستون پارسال دنبال فتوشاپ بودم و تابستون امسال دارم زبانم رو تقویت میکنم، دلم میخواد روزی 5 ساعت رو برای زبان وقت بزام اما حداکثر 40 دقیقه میشه! دلم میخواد 5 سال دیگه اینطور سبک زندگی داشته باشم و این اتفاقات رو رقم بزنم!.
یک. شبکه های اجتماعی: اول از همه برای اینکه چیزی رو جایگزین کنم باید حذف کنم، چه چیز هایی؟ فیلم و سریال، اخبار، اینستاگرام، توییتر، سایت های خبری و یوتیوب رو! البته تلگرام رو فقط برای زبانم دارم دیگه هیچ کانال دیگه ای ندارم، خب وقت استراحتم رو چکار کنم؟ وقت استراحتم زبانم رو میخونم به صورت آفلاین، اگه باز هم وقت اضافه آوردم وبلاگ میخونم البته فعلا یه وبلاگ هست که خیلی واجبه اونو میخونم و نکاتش رو یادداشت میکنم، فیلم و سریال هیچ فایده ای برام نداره ولی وبلاگ نکات جالب و جدیدی یاد میگیرم، میدونی؟
دو. کار و درس خوندن: باید برای سخت کوش بودنم اول از همه سحر خیز بشم، باید خیلی تلاش کنم مثل اون توی سریال آفتاب زندگی من و خب من خیلی کم درس میخونم و کار میکنم شاید این اصطلاح خوب نباشه اما باید معتاد کار بشم، میدونی؟ میخوام از هفته ای 7 ساعت برسم به هفته ای 80 ساعت یعنی روزی 11.5 ساعت تقریبا و بیشتر، برای اینکار باید حواسم به اطرافم باشه به دوستام به محیطم، اگه دانشگاه حضوری شد دیگه نمیخوام روزها و به خصوص شب هام رو با بچه های خوابگاه به بطالت بگذرونم، از این به بعد به شب ها هم به منزله روز نگاه میکنم و فرقی به حالم نداره من کارمو انجام میدم، میرم کتابخونه اگه هم نشد و حالش نبود میرم بیرون فکر میکنم و یادداشت میکنم، میدونی من خیلی کم فکر میکنم باید بیشتر فکر کنم در مورد همه چیز بیشتر در مورد حال و آینده کمی هم گذشته. میدونی هدف زندگیم اینکه که بهترین استفاده رو از کنم چون یه بار عمر میکنم دیگه راه جبران نیست میخوام هر لحظشو مهمترین کارمو به بهترین شکل انجام بدم، باید بهترین رتبه رو توی بهترین رشته به دست بیارم.
سه. سبک زندگی و آخرت: به قول کنکوری ها خودم رو درگیر حاشیه نکنم (سیاست، اخبار و حواسم به فضای مجازیم باشه)، باید حواسم باشه چیزی به اسم احساست یا عشق فعلا نداشته باشم حداقل تا 30 سالگی! کارهای مهمه تری دارم میدونی؟ نمیخوام حواسم پرت شه. و باید یه نگاهی هم به اون دنیا انداخت نه؟ ریسکه اگه همش حواسمون اینجا باشه، میدونی؟ باید یه برنامه ای هم برای اونجا داشته باشیم، برای کجا؟ برای «ابد» آره من به اون دنیا و این حرفها میگم ابد، شما فکر کن بعد از مرگ دیگه زمان یه چیز بی معنی چون اونجا همیشه هست و هیچ موقع تموم نمیشه، میدونی؟ همیشه هست، هست، هست و هست، بخاطر همین تصمیم گرفتم برای هر سالم یه برچسب برای ابد، داشته باشم امسالم برای نقشه شیطانی هایم، سال آینده برای ترک غیب سال بعدش ترک تهمت، سال بعدش ترک سخن چینی، سال بعدش ترک کم فروشی توی شغلم، میدونی؟ احساس میکنم اگه برای هر کدوم یک سال وقت بزارم راحت تر میشه انجامش داد خب من 20 سال وقت دارم اما اینها برای 5 سال آیندس، 5 سال دیگه دوباره بقیشو میگم :)، در آخر سعی کنم اینو یادم باشه: یه نفر میگف
یه نفر میگفت: «که من زیاد فیلم و سریال میبینم بخاطر اینکه خیلی درس ازشون میگیرم».
آیا قبلا از این درس ها نداشتم؟ آیا واقعا تاثیر گذار هستند توی زندگی ما یه صرفا هیجان هستن یا چیزی شبیه اون؟ حواسمون باشه به بهانه یادگیری (فیلم و شبکه های اجتماعی و وبلاگ) خیلی چیز های دیگه که رو که بلدیم و داریم رو از دست ندیم و بهشون پایبند باشیم و همین دانایی رو عمل کنیم نه اینکه توی انبوهی از دانسته های (بعضا مشابه) غرق بشیم.
داشتم فکر میکردم چه ابن حقوق معلمی خیلی کمه و اینا رفتم یه سرچ زدم دیدم به مترجمی علاقه دارم هم باعث میشه یه زبان یاد بگیرم هم میتونم توی شفل خودم استفاده کنم هم توی کارای دیگه هم توی ارشد و دکترا و ادامه تحصیل به درد میخوره مثلا اول زبان انگلیسیم رو فول فول کنم قشنگ بتونم حرف بزنم بعد برم تطبیقی بعد برم رو زبان چینی قشنگ کار کنم.
بچه ها همیشه، چه توی دانشگاه یا هر جا که هستید بگردین ببینید میتونید اپلیکیشنی چیزی یاد بگیرید یه جا داوطلب بشید و یه چیز جدید یادبگیرید یه روز اینا به دردتون میخوره.
معلم زبانم "هوشنگ" گفت عشق میکنید توی این دنیای گوشی و گوگل خیلی راحتید دیگه بهونه ای نباید داشته باشید برای زبان یادگرفتن، زمان ما از این خبرا نبود که.
خب باید برای خودم وقت تعیین کنم، از 21 سالگی تا 27 سالگی همونطور که قبلا هم گفتم باید تمام تمرکزم رو بزارم روی زبان انگلیسی که فول فول باشم هم لیسنینگ هم به خصوص سپیکینگ هم ریدینگ و راینگ بعدش از 28 تا 40 سالگی رو میزارم برای زبان چینی.
تصمیم گرفتم خیلی درس بخونم و خیلی زبان بخونم تا الان (تا ۲۱ سالگی) هر چی سهلانگاری و تنبل بازی در آوردی دیگه بسه، دیگه میخوام خیلی خیلی درس بخونم و وقت بیکاری نداشته باشم. (وقت بیکاری هام زبان بخونم حتی شده اخباری)