این چند روز همش تلگرامم و دارم خبر چک میکنم... وای
امروز که کلن تا الان 7 ساعت توی گوشی بودم!!!
خب همون برنامه همیشگی که همش یادم میره!
اینستاگرام اصلاً، توییتر هم اصلاً کانال های توییتر دنبال کنم!
تلگرامم فقط شب ها از ساعت 21:30 تا 22:30
دیگه اصلا روزم رو با گوشی شروع نمیکنم.
دارم زبان میخونم، الان قطار رو شد و صدای بوقش اومد یه حس خاصی داشتم حس بودن، حس زندگی و... خدایا شکرت.
دیشب امید دانا تو لایوش گفت من رمز موفقیت تو رسانه تو اقتصاد و کلا تو زندگیم پشتکار زیاده، میگفت من خیلی تلاش میکنم،
یه حس عجیبی بود یه تلنگر برای خودم که بعضی اوقات یه مقدار کوتاه میام و کم کاری میکنم، برای اوقاتی که تمام تلاش و وجودمو برای خواستم و اهدافم و برنامه هام نمیزارم،
در یک کلام برای خواستت با تمام وجودت مایه بزار پسر....
الان بعد از نماز صبح وقتی که نمازم تموم شد یه حس آرامشی داشتم، حسش میکردم خیلی قشنگ و جالب بود!
شاید خیلی از ما آرامش داشته باشیم ولی درک و حسش نکنیم، نمیدونم...
به هر حال حس قشنگی بود امیدوارم بازم تکرار بشه :)
خدایا شکرت...