دنیای عجیبی هست تا چن ماه پیش تمام هم و غمم گرافیست شدن و برنامه نویس شدن بود چه کانال هایی که در یوتیوب و تلگرام عضو بودم چه بسته های آموزشی خریده بودم...
اما همه چیز با یک ساعت فکر کردن تغییر کرد با خودم گفتم آهای تو مگه شغل و مسئولیت نداری که دنبال این کار ها میری؟! تو مگه نباید خودتو برای معلمی و تربیت آماده کنی؟! گفتم بله :((
بله من باید تمام هم و غمم این باشه که توی رشته خودمم بهترین باشم باید علمم رو تو رشته خودم بالا ببرم نکمنه که دانش آموزام ازم چیزی بپرسن که من شرمندشون بشم... نکنه که روش تدریس من جوری باشه که بچه ها خوب یاد نگیرن... نه اصلا دوست ندارم این اتفاقات رخ بده....
آره من باید خودم رو برای یه مسئولیت سنگین آماده کنم.
خدایا همه امیدم تویی....
۲۹ آذر ۹۹ ، ۱۳:۱۵